Dérv che l’ös o Balsarina

dèrv bastarda, traditura

A l’ fa ü frècc de la malura

Bate i décc, só bianch de brina

Dèrv che l'ös o Balsarina.

Dèrv o sedenò te l’giure

Sguare zó coi pögn la porta

te n’dó ü sach e pò öna sporta

Disgrassiada, malandrina / Dèrv che l'ös o Balsarina.

Te ölet pròpe vèdem mórt

Per la rabbia e ‘l gran torment

ché de fò che l’ soffia ü vent

tat zelàt che l’ me sassina,

oramai l’è squase dé

e me sènte come ön ócha

e la nif söl có la fiòcha

e la par pròpe farina, / Dèrv che l'ös o Balsarina.

Se chilò i me vèd i Sbir

i me cazzerà in presù,

ma credènd che sia ü ladrù,

àrdei àrdei che i camina / Dèrv che l'ös o Balsarina.

A te vède per sto büs,

che ti bìet col bocal,

te sté bé e mé stó mal;

arda ol ciél se l’ me destina... / Dèrv che l'ös o Balsarina.

Ah sia maledèt ol dé

che só egnìt a stà con té

gh’avrès mia chi rogne ché

se restàe sö in Valserina,

Ah me senté dré a mörì

ahi che rabbia g’ho in del cör

oimé che per ol tò amùr

fó la bröta fì del Brina^* [il ministro Prina] / Dèrv che l'ös o Balsarina.

Ma se möre te l’ promète

egneró a gratàt i pé

e che pura te gh’avré

de la sira a la matina / Dèrv che l'ös o Balsarina.

Eco adèss vó al mond de là

fà che l’te goèrne bé,

Balsarina, ué, ué, ué, /che ‘l diàol a l’me strassina, /Dèrv che l'ös o Balsarina. che ol fiat l’iscapa fò. /Fò òòòòòòòòòòòòòòòòòòò